کد مطلب:276566 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

به آسانی به حساب او رسیدگی می شود و مونس مهربان در عالم برزخ و قیامت
و بر این دو مكرمت دلالت می كند روایتی كه در اصول كافی به سند صحیحی از سدیر صیرفی آمده كه گفت: حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام ضمن حدیثی طولانی فرمود: هنگامی كه خداوند مؤمن را از قبرش برانگیزد، صورتی با او خارج شود كه پیشاپیش وی راه رود، كه هرگاه مؤمن یكی از اهوال قیامت را بنگرد آن مثال به او گوید: هراسان و غمگین مباش، مژده باد تو را به خوشی و كرامت خدای - عزّوجلّ - تا ا ینكه در پیشگاه خدای - عزّوجلّ - بایستد پس به آسانی او را محاسبه نماید و به سوی بهشتش فرمان دهد، در حالی كه آن صورت پیش روی اوست. مؤمن به آن گوید: خدایت رحمت كند چه خوب كسی بودی كه از قبر همراهم درآمدی و همواره مرا به شادمانی و كرامت الهی مژده دادی تا آن را دیدم. پس از آن گوید: تو كیستی؟ می گوید: من همان شادمانی و سروری هستم كه در دنیا بر برادر مؤمنت وارد كردی. خدای - عزّوجلّ - مرا از آن سرور آفرید تا تو را مژده دهم. [1] .

می گویم: توضیح استدلال این كه مكرر بیان كرده ایم كه بدون تردید مولای ما صاحب الزمان و پدران بزرگوارش علیهم السلام بر اثر دعای مؤمن برای تعجیل ظهور و فرج مولایمان صاحب الزمان علیه السلام خوشحال و مسرور می شوند. بنابراین به نحو تامّی تمام آثاری كه بر خرسند كردن مؤمنین مترتب است بر این دعای شریف مترتّب می گردد. و



[ صفحه 630]



همین طور است سایر اموری كه موجب سرور و شادمانی آن حضرت می شود. در مكرمت سی و پنجم روایت دیگری كه به گونه كامل تری بر این معنی دلالت دارد آوردیم.


[1] كافي: 190:1.